Με αφορμή την σημερινή επέτειο της μάχης των Θερμπυλών είχαμε νέα παρέμβαση του του κ. Κωνσταντίνου Ζιαζιά, επίτιμου αρχηγού ΓΕΣ, αντιστράτηγου (εα).
Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβασή του:
9 Αυγούστου 480 π.Χ. – Η ΕΠΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ .......
Ηταν 9 Αυγούστου 480 πχ ,σύμφωνα με ιστορικες πηγες, όταν ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ στις Θερμοπυλες ειπε το μεγαλοπρεπες ''ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" στους Περσες.
Απο τις ηρωϊκότερες ,"νικηφόρες" ήττες της Ιστορίας. Μετά τις Θερμοπύλες, τίποτα δεν θα ήταν πια το ίδιο, στην ψυχή κάθε Στρατιώτη, Παγκοσμίως.
2500 χρόνια από την επικότερη μάχη, από το αιώνιο σύμβολο ηρωισμού και αυταπάρνησης.
2500 χρόνια από το αιώνιο μάθημα, που διδάσκει ότι η Δόξα και η Αρετή έχουν μεγαλύτερη σημασία από την Νίκη.
2500 χρόνια από τις Θερμοπύλες και κανένας επίσημος παράγοντας, καμία δημόσια τηλεόραση δεν αναφέρουν λέξη.........Μέσα στην απόλυτη αφωνία και την απαξίωση της Ιστορίας, μέσα στην ψυχή μας ηχούν δυνατά οι λέξεις : «Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι»
Στις 7- 9 Αυγούστου 480 π.Χ. θεωρείται ως η επικρατέστερη ημερομηνία για την επική Μάχη των Θερμοπυλών, όπου οι τρομακτικώς υποδεέστερες αριθμητικώς ελληνικές δυνάμεις, υπό τον Βασιλέα της Σπάρτης Λεωνίδα, αντέταξαν τρομερή αλλά άπελπι αντίσταση κατά των Περσών του Ξέρξη στο εξαιρετικώς στενό – τότε – σημείο των Θερμοπυλών.
ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ , όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώση τα όπλα, του απήντησε το περίφημο «μολών λαβέ»! Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν πολλοί την ιδιαίτερη σημασία των λέξεων αυτών της Eλληνικής, οδήγησε τους «μεταφραστές» να το αποδώσουν ως «έλα να τα πάρεις»!
Όμως ο Λεωνίδας ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟ. Διότι ήταν Λάκων και διότι εννοούσε το Λακωνικό αυτονόητο. Αν εννοούσε αυτό, που λένε ελαφρά τη καρδία οι μη σχετικοί με την γλώσσα, τότε θα έλεγε «ελθών λαβέ» και όχι «μολών λαβέ».
Το ρήμα «μολώσκω», που τρέπεται σε «βλώσκω», έχει αόριστο «έμολον» και την μετοχή αορίστου «μολών». Γνωρίζουμε βεβαίως ότι στην Aρχαία Eλληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα. Για να δηλωθεί το ρήμα «έρχομαι» ή «πηγαίνω» υπάρχουν δεκάδες τύποι, εκ των οποίων ο καθένας είχε μία ειδοποιό νοηματική διαφορά από τον άλλο και δήλωνε κάτι λίγο διαφορετικό.
Έτσι το ρήμα «βλώσκω» σημαίνει έρχομαι κάπου, πηγαίνω κάπου, αφού όμως πρώτα βρίσκω τα ψυχικά αποθέματα, το θάρρος ψυχής. Όταν λοιπόν ο Λεωνίδας απάντησε στην απαίτηση του Ξέρξη «μολών λαβέ», δεν εννοούσε «έλα να τα πάρεις» αλλά «βρες πρώτα το θάρρος και έλα να τα πάρεις»,
«ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ, ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»!
Η μετοχή βεβαίως είναι υποθετική και η φράση αποδίδει υποθετικό λόγο. Όμως το μήνυμα ήταν σαφές. «Αν σου κοτάει, έλα». Και φυσικά αυτή η επίδειξη θάρρους ήταν συνέχεια της ατειχίστου πόλεως, η οποία δήλωνε ότι τα τείχη είναι για τους άλλους. Για τους Λάκωνες, «τείχη είναι τα σώματα των στρατιωτών μας και των γυναικών μας»! Η πολεμική αρετή σε όλο της το μεγαλείο! Φυσικά δεν υπολείποντο την πολεμική αρετή και οι υπόλοιποι έλληνες των διαφόρων πόλεων – Κρατών και τούτο διότι ήσαν όμαιμοι – ομόθρησκοι – ομόγλωσσοι και ομότροποι .
Οι έννοιες πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια ήσαν αυτές που έδιναν το πνευματικό και ηθικό περιεχόμενο στην πολεμική αρετή των Ελλήνων. Υπέρ βωμών και εστιών εμάχοντο ανέκαθεν οι Έλληνες. Οι βωμοί λατρείας (θρησκεία) και οι εστίες (τόπος και οικογένεια) ήσαν τα ιερά που υπερασπίζονταν.
Η αρετή αυτή των Ελλήνων από τε σοφίης κατεργασμένη και νόμου ισχυρού (Ηρόδοτος ΙΙ 102) έθετε την πατρίδα και τους θεσμούς της υπεράνω όλων και παρέμεινε αναλλοίωτος από τα βάθη των αιώνων έως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η αρετή αυτή είχε δε ως συνέπεια την αδιάσπαστη συνέχεια του Ελληνικού έθνους σε μια μεγαλειώδη διαδρομή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στην αχλύ των προϊστορικών μύθων. Εξέφραζε την σταθερή απόφαση των Ελλήνων του να ζήσουν ελεύθεροι προασπίζοντες τις υψηλές αξίες του ασύγκριτου πνευματικού των πολιτισμού.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ όλοι να δώσουμε στα παιδιά μας υψηλό ήθος και να τα οδηγήσουμε στα νάματα του Λεωνιδα, του Μεγάλου Αλεξάνδρου , του Παλαιολόγου, του Κολοκοτρώνη, του Βελησσαρίου , του Δαβάκη , του Κατούντα - Του νέου Λεωνιδα της Κερύνειας , να τα γαλουχήσουμε με το φρόνημα του Ευρώτα ,της Σπάρτης.....
Οφείλουμε να τους κάνουμε Κρυφό Σχολειό, για να τους μάθουμε όσα το φανερό σχολείο σκόπιμα και ιδεοληπτικά δεν τους μαθαίνει. Να τους μάθουμε να γίνουν άνθρωποι «ιαματικοι και ανάργυροι».
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ , ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ , ΠΟΥ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ , ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ , ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ .....