ΑΘΩΝΙΚΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ Ὑπό τοῦ Γέροντος Μαξίμου Ἰβηρίτου Μέρος Ε! Τελευταῖον


12. Ὁ ἐν Ἄθῳ νεοφανής προσκυνηματικός τουρισμός:
Ὁ ῥηθείς προσκυνηματικός τουρισμός, λαβών τελευταίως μεγάλας διαστάσεις, εἶναι ἕν φαινόμενον, τό ὁποῖ­ον τείνει νά ἐπιφέρῃ ταχεῖαν τήν ἐκκοσμίκευσιν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει καί νά ὁδηγήσῃ πολλούς Μοναχούς ἐκτός Μοναστηρίων, κατευθυνομένους τούτους μέσῳ ἀτρα­πῶν εἰς δύσβατα μέρη πρός διαμονήν καί ἄσκησιν. Πρός τό παρόν, διά τά πτωχά ἐν πολλοῖς Ἀθωνικά Ἱερά Σκηνώματα καί τό Κοινόν τοῦ Ἁγίου Ὄρους φαίνεται ὠφέλιμος μόνον ἀπό οἰκονομικῆς πλευρᾶς· ὅμως ἀπό πνευματικῆς πλευρᾶς οὐδεμίαν ὠφέλειαν παρέχει εἰς τούς ἐνασκουμένους πατέρας. Ἄλλως τε ὁ Μοναχισμός ἐν γένει καί ἰδίᾳ ὁ Ἁγιορειτικός ἔχει ἀσκητικόν χαρακτῆρα καί ἀπαιτεῖ ἡσύχιον βίον. Ἡ δέ δύναμις τῆς προσευχῆς ὑπερβαίνει τήν ταχύτητα τοῦ φωτός καί ἐνισχύει τούς διάγοντας τόν κοσμικόν βίον, ὅπου καί ἐάν εὑρίσκωνται. Ἡ θεωρία καί μόνον προσ­ερχομένων καραβανίων ἐπισκεπτῶν δημιουργεῖ ὄντως προβληματισμόν καί εἰς τούς θέλοντας νά μονάσουν νέους. Προφανῶς, τό θέμα τοῦτο θά γίνῃ προσεχῶς ἀντικείμενον πολλῶν Ἱεροκοινοτικῶν συζητήσεων ἐν Ἁγίῳ Ὄρει καί θά ληφθοῦν ἀποφάσεις διά τήν ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ, πρός διάσωσιν τῶν ὅσων ἔχουν ἀπομείνει ἐνταῦθα, διαφορετικῶς θά συμβῇ ὅ,τι καί μέ τά Μετέωρα καί ἄλλα περιώνυμα Μοναστικά Κέντρα.

Γενικῶς, ζῶμεν εἰς μίαν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν «Βασιλεύει τό ἀγκάθι» ὑπό ποικίλας μορφάς. Ἡ Ἑλλάς, τό ἱστορικόν καί ἔξοχον τοῦτο Ἔθνος χάνει ὀλίγον κατ’ ὀλίγον τήν ταυτότητά του καί γίνεται δυσειδές, τερατῶδες καί ἀγνώριστον, ὡς γράφει προλογικῶς εἰς τό ἐν ἔτει 1978 ἐκδοθέν προφητικόν βιβλίον του ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὑπό τὸν αὐτον τίτλον: «Βασιλεύει τό ἀγκάθι». Δυστυχῶς, ἐλπιδοκτόνα καί οὐχί ἐλπιδοφόρα εἶναι καί τά μηνύματα τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας. Μέγα ἀντίβαρον ἀποτελεῖ ἀσφαλῶς ὁ περιώνυμος Ἄθως, ἡ ἀξία τοῦ ὁποίου κατά τόν ποιητήν «δέν μετριέται μέ τός στρέμμα, ἀλλά μέ τῆς καρδιᾶς τό πύρωμα καί μέ τό αἷμα», μέ τόν φλογερόν δηλαδή ψυχικόν κόσμον καί μέ τάς θυσίας. Ἀλλά καί ὁ Μοναχισμός, ὅστις τροφοδοτεῖται μέ ἔμψυχον ὑλικόν ἐκ τοῦ κόσμου, ἔστω καί μέ ἀργήν ταχύτητα ἀκολουθεῖ κατά πόδας τάς ἐξελίξεις τῶν καιρῶν. Εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν, δέν πρέπει νά ἐπαναπαυώμεθα, δρέποντες δάφναις, ἀλλ’ οὔτε καί ῥάμνους (= μαυραγκάθια~πικραγκάθια)· καθότι ἡ ἐν Κριταῖς μωροφιλόδοξος ῥάμνος εἶπε πρός ὅλα τά δένδρα, προκειμένου νά βασιλεύσῃ: «δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκιᾷ μου· καί εἰ μή, ἐξέλθοι πῦρ ἀπ’ ἐμοῦ καί καταφάγοι τάς κέδρους τοῦ Λιβάνου» (Κριτ. 9, 15).

Οἱ παλαιοί Ἁγιορεῖται, τούς ὁποίους ἐγνώρισα καλῶς, ἔλεγον προφητικῶς μεταξύ τῶν ἄλλων, ὅτι «ἀπό τόν Ἄθωνα θά διέλθῃ ἐν καιρῷ μία φάλαγγα~ἕνα τά­γμα», μή διευκρινίζοντες ἐάν τοῦτο θά ἦτο ἕν στρατιωτικόν σῶμα ἤ ἕν νεοταξικόν μοναχικόν ῥεῦμα. Ἐτόνιζον ὅμως, ὅτι δέν θά μείνῃ διά πολύ, ἀλλά θά διέλθῃ συντόμως… καί «ὁ νοῶν νοείτω»!

13. Τό ἐμβολιαστικόν κορωνοϊόν ζήτημα:
Εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ τό θέμα τοῦ ἐπελθόντος δολοφόνου κορωνοϊοῦ (covid 19) καί τῶν ἐπιβαλλομένων ἐμβολίων πρός ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ, διά τά ὁποῖα Ἅγιοι Πατέρες προητοίμασαν πρό πολλῶν χρόνων τήν ἀνθρωπότητα, ὁ Ἄθως ἀπό θεσμικῆς πλευρᾶς διετήρησε καί συνεχίζει νά διατηρῇ σχετικήν τινα ἰσοῤῥοπίαν. Κατά τήν δύσκολον ταύτην χρονικήν περίδον τό Ἅγιον Ὄρος ἀντιμετώπισε τό ὅλον ζήτημα διά προσευχῆς καί δέν ὑπέπεσεν εἰς τήν παγίδα τοῦ δημιουργηθέντος ἐθνοκτόνου διχασμοῦ, ὅστις δυστυχῶς ἐκαλλιεργήθη ὑπό τῆς πολιτείας, κατόπιν ἐντολῆς τῶν γνωστῶν παγκοσμίων κέντρων ἐξουσίας. Ἐπί μέρους ὅμως ὑπῆρξαν καί ὡρισμέναι ἐσωτερικαί ἀπειλαί δι’ εἰσαγγελικάς παρεμβάσεις, πρός ἐκφοβισμόν τῶν ἐνισταμένων Μοναχῶν, αἵτινες ἔσβησαν ὡς πομφόλυγες. Βεβαίως, τά κυρίαρχα Μοναστήρια εἰς τήν Ἀθωνικήν χερσόνησον ἀνέκαθεν ἐμφανίζονται ὡς συστημικά εἰς τήν πλειοψηφίαν των, ἐν ἀντιθέσει μέ τά ἀρχέτυπα Ἐξαρτήματα αὐτῶν (= Σκήτας, Κελλία καί Ἡσυχαστήρια), τά ὁποῖα ἐμφανίζονται ὡς ἀντισυστημικά καί συμβάλλουν κατά βασιλικώτερον τρόπον εἰς τήν διατήρησιν τοῦ ἀρχαίου Ἀθωνικοῦ Καθεστῶτος καί τήν διαφύλαξιν τῆς μεγάλης Ἁγιορειτικῆς Κληρονομίας. Ἀπ’ ὅ,τι τυγχάνει γνωστόν, ἐκ τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀνερχομένου κατά τήν πρόσφατον ἀπογραφήν εἰς 1779 οἰκήτορας, μόνον τό 1/6 περίπου ἐξ αὐτῶν προέβη εἰς τήν χρῆσιν τῶν φιλονικουμένων ἐμβολίων.

[Αὔγουστος 2022]