Δύο πολύ χαρακτηριστικές βραβεύσεις είδαμε πριν λίγες μέρες και αντί να νοιώσουμε υπερήφανοι, καταλάβαμε για άλλη μια φορά τους λόγους που μας οδήγησαν και μας οδηγούν στο βαθύ ολέθριο βάραθρο την πατρίδα μας οι κυβερνώντες αυτόν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες της λεγόμενης μεταπολίτευσης.
Άμοιρη Ελλάδα! Πώς σε κατάντησαν; Από το 1922 και εντεύθεν κλαίς και σπαράζεις για τις χαμένες πατρίδες, του Πόντου, της Ιωνίας, της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης, της μισής Κύπρου, για τον βίαιο ξεριζωμό του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και της Αιγύπτου, και σταματημό δεν βλέπεις στον ορίζοντα.
Και εκεί που θα μπορούσες να είσαι όχι μόνον η Ελβετία της Μεσογείου, αλλά ένας παραδεισένιος τόπος και οι Ἔλληνες ένας ευτυχισμένος και ζηλευτός λαός με ανεπτυγμένη οικονομία και ένα αξιοζήλευτο βιοτικό επίπεδο, σε χρεοκόπησαν και σε υποθήκευσαν στους ξένους δανειστές οδηγώντας τους Έλληνες στη φτώχεια.
Δύο βραβεύσεις αποκαλυπτήρια για τους δύο «τιμωμένους». Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα είδαμε ότι όχι μόνον δεν υπάρχει «μετάνοια» είτε από τον ίδιο είτε από τους «συντρόφους» του που τον ακολούθησαν στον ολισθηρό δρόμο της παράδοσης -συναινούσης και της ΝΔ- του ονόματος και της ταυτότητας του Μακεδόνα στους Σλάβους των Σκοπίων, αλλά αντίθετα είναι έμπλεος ικανοποίησης και υπερηφάνειας!
Βραβείο Ειρήνης λοιπόν! Πόσο εύκολο είναι αυτό, δεν λέγεται! Αρκεί να υποταχθείς στις έξωθεν και άνωθεν επιθυμίες και «φιλικές συμβουλές». Και έτσι όλος ο κόσμος ακούει και ξέρει για μια μόνον Μακεδονία, την Μακεδονία, έστω κι αν λέγεται, που δεν λέγεται από τους Σκοπιανούς, Βόρεια.
Αν έχεις ευήκοον ους στις βουλὲς των ξένων, είτε αυτές προέρχονται από τη Γερμανία ή τις ΗΠΑ, τότε θα πρέπει να αναμένεις την ανταπόδοση κάποιων τιμών και ανταμοιβών. Αυτά για τον Τσίπρα.
Αποκαλυπτήρια ή μάλλον αὐτο- και ετερο-ἀποκαλυπτήρια είχαμε και από τον πρωθυπουργό μας, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προσέξτε την ουσία των όσων ειπώθηκαν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και στη βράβευσή του από το Atlantic Council που του απένειμε το βαραβεό του Global Citizen (παγκοσμίου πολίτη).
1) «οι παγκόσμιες απειλές που αντιμετωπίζουμε από κοινού ως διεθνής κοινότητα υπερβαίνουν κατά πολύ τα επιμέρους συμφέροντα περιοχών, χωρών ή κυβερνήσεων»
2) «το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών»
3) Και ότι θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες για την «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια διακυβέρνηση», την ανύπαρκτη μέχρι στιγμής, την οποίαν όμως οραματίζεται!
Αυτές οι εκπεφρασμένες πεποιθήσεις του δείχνουν μια καθεστηκυία νοοτροπία, η οποία θέτει υπεράνω όλων «το παγκόσμιο συμφέρον» και την οραματιζόμενη «παγκόσμια διακυβέρνηση»! Εφόσον αυτά «υπερβαίνουν κατά πολύ» όλα τα άλλα επιμέρους συμφέρονται, οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά, ηθικά, κρατικά και εθνικά, σημαίνει ότι όλα αυτά ο πρωθυπουργός τα υποτάσσει στις δύο κατ’ αυτόν προτεραιότητές του, και επομένως κάθε ενέργειά του και κάθε απόφασή της κυβερνήσεώς του υπηρετεί αυτούς τους δύο στόχους και αυτά τα συμφέροντα!
Για να επιτευχθεί όμως η παγκοσμιοποίηση και η παγκόσμια διακυβέρνηση που ονειρεύεται και υπηρετεί ο πρωθυπουργός, απαιτούνται κάποια προαπαιτούμενα, το κυριώτερο των οποίων είναι η διάλυση του έθνους-κράτους. Οι μέθοδοι για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι πολλές και γνωστές: ο οικονομικός στραγγαλισμός της χώρας, η παράνομος εισβολή στο εθνικό κράτος μυριάδων αλλοδαπών διαφορετικής γλώσσας, θρησκείας, νοοτροπίας, ηθών και εθίμων, και εθνικών παραδόσεων, ούτως ώστε να αλλοιωθεί δημογραφικά ο εθνικός χαρακτήρας του πληθυσμού. Γι’ αυτό και τόσο η «προοδευτική» κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, όσο και η δήθεν κεντροδεξιά κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι υπέρ των ανοικτών συνόρων, δεδηλωμένα ή όχι.
Και δυστυχώς δεν είναι οι μόνοι: έχουν συμμάχους και συνοδοιπόρους τους διεθνιστές που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα από τη ΝΔ μέχρι την άκρα αριστερά, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΣΙΑ, κάποιους «υπερπροοδευτικούς» καθηγητές ΑΕΙ, καθώς και όσους έχουν οικονομικά οφέλη –και είναι πάμπολλοι- από τις πάμπολλες κατ’ ευφημισμόν και παραπλανητικά καλούμενες «δομές φιλοξενίας» που έχουν κατακλύσει ολόκληρη τη χώρα. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι δεν γίνονται επαναπροωθήσεις λαθρομεταναστών στην Τουρκία, όπως έχει συμφωνηθεί από την ΕΕ, αλλά και όπως φαίνεται από τη σιωπή των κυβερνώντων στο νέο μεταναστευτικό Ευρωπαϊκό σύμφωνο, κατά το οποίον δεν υποχρεούται καμιά άλλη Ευρωπαϊκή χώρα για μετεγκατάσταση αριθμού λαθρομεταναστών σε αυτήν.
Ο δεύτερος μοχλός διάλυσης του εθνικού κράτους είναι να ακυρωθούν με κάθε τρόπο και μέσον οι παραδοσιακές αξίες, οικογενειακές, κοινωνικές, ιστορικές, θρησκευτικές, ηθικές κ.ά. και να αντικατασταθούν με άλλες, όπως επιδίωξη της ατομικής ηδονής, πρωτίστως σωματικής, Αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο. Αυτό εξηγεί και την προώθηση και κατά κάποιον τρόπο «διαφήμιση» της ομοφυλοφιλίας, των ΛΟΑΤΚΙ. Ο νόμος για τον γάμο των ομοφυλοφίλων αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί. Και επειδή αυτό δεν επαρκεί, θα πρέπει να ξεριζωθεί κάθε έννοια ηθικής από τη νεαρή ηλικία, από το νηπιαγωγείο, και να αντικατασταθεί με διδαχές για τους διάφορους τρόπους σωματικής ηδονής, χωρίς ουδεμία αναφορά σε ηθικές αξίες. Πώς θα γίνει αυτό; Μα φυσικά με τη δήθεν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η οποία στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με κρατική προσπάθεια ηθικής διαστροφής των παιδιών μας από τη νεαρή ηλικία.
Έτσι εξηγείται επίσης η με κάθε μέσον στήριξη της Ουκρανίας τόσο με στρατιωτικό υλικό που στέλλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχώς αδειάζοντας τις αποθήκες και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και όχι μόνον από αμυντικά όπλα που πλήρωσε ο Ελληνικός λαός από το στέρημά του, αλλά συγχρόνως και με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε ένα διεφθαρμένο καθεστώς, όπως είναι το καθεστώς Ζελένσκι, εμπλέκοντας τον φιλειρηνικό λαό μας στην σκόπιμα δημιουργηθείσα από τη Δύση Ρωσο-Ουκρανική πολεμική κρίση, τη στιγμή που η χώρα είναι καταχρεωμένη.
Συνέπεια είναι, όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ομολογήσει δημοσίως, οι «τρύπες» στην άμυνα της χώρας μας. Πιστεύει ο πρωθυπουργός ότι έτσι βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»! Αν διάβαζε λίγη έστω από την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδος, θα έβλεπε πώς φέρθηκαν οι «σύμμαχοί» μας στις κρίσιμες στιγμές μας, αλλά καλό θα του έκανε να διάβαζε και τις εκθέσεις του βαθέος κράτους των ΗΠΑ για τη γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας και της Ελλάδος, όπως την βλέπουν αυτοί, η οποία είναι εΙς βάρος της Ελλάδος.
Συναφές με αυτήν τη θέση, που δικαιολογείται από τις διακηρυχθείσες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θέσεις είναι επίσης η υποβάθμιση της Τουρκικής απειλής και ο κατευνασμός της με συνεχείς παραχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας με στόχο την δήθεν οριστική επίλυση των διαφορών με την νέο-οθωμανική Τουρκία, κλείνοντας τα μάτια σε όσα γίνονται στη γείτονα χώρα, όπως είναι η προετοιμασία των νεώτερων γενεών για να υπερασπιστούν τα δήθεν δικαιώματα της Τουρκίας στη «θάλασσα με τα νησιά», το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο και τη γεωπολιτική σημασία που έχει ο έλεγχος της Κύπρου για την Τουρκία, αλλά συγχρόνως και το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα με την ανάπτυξη της Τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Όλα αυτά, αν δεν αλλάξει άρδην πολιτική η κυβέρνηση, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού με τον προφανή κίνδυνο ισλαμοποίησης της χώρας σε μια δεκαετία το πολύ, καθώς και στην αλλοίωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Πολλά ακούονται και γράφονται για νέες παραχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας στην νέο-οθωμανική Τουρκία του Ερτογάν. Ας ελπίσουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν θα έχει «εὐήκοον οὖς» σε έξωθεν επιταγές και ότι δεν θα δούμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να βραβεύεται με το Νόμπελ Ειρήνης προσεχώς για τις υπηρεσίες που ευχόμαστε να μην προσφέρει στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ θυσιάζοντας τα Ελληνικά εθνικά συμφέροντα!
Ανδρέας Κατσούρης