 |
Αριστερά ο Βιετναμέζος στρατηγός Γκιαπ . Νίκησε κ έδιωξε τους Γάλλους αποικιοκράτες στο Μπιεν Φου Ξεκωλιασε τους Αμερικανούς . Νίκησε τους Κινέζους εισβολείς Δεξιά ο στρατηγός που δεν έριξε ούτε με νεροπιστολο κ τώρα είναι μάνατζερ στο Ρουκ Ζουκ του ΑΝΤ1. ΣΎΓΚΡΙΝΕΤΕ ΠΑΡΆΣΗΜΑ
Είναι ενδιαφέρον να εξετάσουμε τι πραγματικά ξεχωρίζει τους «στρατηγούς» από τους αληθινούς στρατηγούς, εκείνους δηλαδή που όχι μόνο κατέχουν τον τίτλο, αλλά έχουν αποδείξει την ικανότητά τους στο πεδίο της μάχης.
Μια σημαντική προσωπικότητα που αξίζει να αναφερθεί σε αυτή τη συζήτηση είναι ο **Βιετναμέζος στρατηγός Βο Νγκουγιέν Γκιαπ**. Ο Γκιαπ είναι ένας από τους ελάχιστους στρατιωτικούς ηγέτες στην παγκόσμια ιστορία που κατάφερε να κερδίσει τρεις μεγάλες νίκες εναντίον τριών ισχυρών δυνάμεων – της **Γαλλίας**, των **Ηνωμένων Πολιτειών** και, τελικά, της **Κίνας**.
Ο Γκιαπ ξεχωρίζει για τη στρατηγική του ευφυΐα, την αποφασιστικότητά του και την ικανότητά του να χρησιμοποιεί τις ελάχιστες διαθέσιμες πόρους με εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο. Στην περίπτωση της Γαλλίας, η νίκη του στο **Ντιέν Μπιέν Φου** το 1954 ήταν καθοριστική. Η μάχη αυτή ήταν συμβολική για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ, καθώς οι Γάλλοι, με σημαντική στρατιωτική δύναμη, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις ευέλικτες και καλά οργανωμένες δυνάμεις του Γκιαπ. Παρά το γεγονός ότι οι Βιετναμέζοι είχαν λιγότερα μέσα, η στρατηγική του Γκιαπ τους έφερε σε θέση να νικήσουν, δίνοντας τέλος στην αποικιοκρατία της Γαλλίας στην Ινδοκίνα.
Η δεύτερη μεγάλη νίκη του ήταν εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του **Πολέμου του Βιετνάμ**. Οι ΗΠΑ, μια από τις πιο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στον κόσμο, με τεχνολογική υπεροχή και τεράστιους πόρους, δεν μπόρεσαν να νικήσουν τις δυνάμεις του Βόρειου Βιετνάμ, που καθοδηγούνταν από τον Γκιαπ. Χρησιμοποιώντας τακτικές ανταρτοπόλεμου, που εξάντλησαν τις αμερικανικές δυνάμεις, ο Γκιαπ κατάφερε να διατηρήσει την αντίσταση και να οδηγήσει τον πόλεμο σε ένα σημείο όπου οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να αποσυρθούν.
Η τρίτη του νίκη ήρθε το 1979, όταν το Βιετνάμ βρέθηκε αντιμέτωπο με την **Κίνα**. Παρόλο που η Κίνα είχε αριθμητική υπεροχή, οι δυνάμεις του Γκιαπ κατάφεραν να αμυνθούν αποτελεσματικά και να αποτρέψουν την εισβολή, επιδεικνύοντας για ακόμα μία φορά τη στρατηγική του ιδιοφυΐα.
Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να δούμε παραδείγματα «στρατηγών» που κατέχουν τον τίτλο, αλλά δεν έχουν την ίδια εμπειρία ή αποδεδειγμένη ικανότητα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και ο Κωνσταντίνος Φλώρος, Έλληνας στρατιωτικός, που ανέλαβε σημαντικά στρατιωτικά καθήκοντα, αλλά ποτέ δεν έλαβε μέρος σε πραγματικές μάχες. Εν αντιθέσει με τον Γκιαπ, που διακρίθηκε μέσα από τα δύσκολα πεδία μαχών, ο Φλώρος εκπροσωπεί μια πιο διοικητική και πολιτική εκδοχή του στρατηγού.
Ο Φλώρος, όπως πολλοί άλλοι στρατιωτικοί που έφτασαν σε υψηλές θέσεις χωρίς ποτέ να βρεθούν σε πεδίο μάχης, έχει ασκήσει περισσότερο ρόλο **manager** παρά στρατηγού στο πεδίο. Τελικά, μεταπήδησε σε διαφορετική καριέρα, καθώς σήμερα εργάζεται σε τηλεοπτικό σταθμό. Το γεγονός αυτό προκαλεί συζήτηση για το ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος των σύγχρονων στρατηγών και αν τα διοικητικά τους καθήκοντα μπορούν να συγκριθούν με τα κατορθώματα αυτών που ηγούνται σε μάχες.
Συμπερασματικά, η διαφορά μεταξύ των «στρατηγών» και των αληθινών στρατηγών είναι τεράστια. Οι στρατηγοί όπως ο Βο Νγκουγιέν Γκιαπ κέρδισαν τον τίτλο τους με θάρρος, στρατηγική και επιτυχία σε δύσκολες συνθήκες πολέμου. Αντίθετα, υπάρχουν περιπτώσεις στρατηγών που, παρότι κατέχουν τον τίτλο, δεν έχουν ποτέ δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες μάχης. Αυτή η διάκριση μας υπενθυμίζει ότι ο τίτλος μόνος του δεν αρκεί για να κάνει κάποιον πραγματικό στρατηγό – αυτό που μετρά είναι η εμπειρία, η ηγεσία και οι στρατιωτικές ικανότητες.